Na początek chciałbym przedstawić liczącą ponad 50 lat firmę Fjallraven, która w Polsce jest niestety mało znana. Ta szwedzka marka została założona w 1960 roku przez Åke Nordin-a. Jest to jedna z niewielu firm, która kultywuje tradycje, dba o środowisko, a także tworzy nowe rozwiązania outdoorowe. Oczywiście Fjallraven to nie tylko plecaki, to także ubrania i wiele innych produktów przeznaczonych do aktywnego wypoczynku bądź codziennego użytku. Innowacyjność i dbałość o ekologię oraz ponadczasowy design przysporzyły tej marce fanów na całym świecie.
Nie wiem czy recenzując przedmioty tej marki dam radę być obiektywny, gdyż jestem wielkim fanem przedmiotów z pod znaku liska, ale obiecuję, że się postaram.
Kupiłem go przed wakacjami gdy potrzebowałem wąskiego i jak najlżejszego plecaka (kolana już nie te, a i o kulach kuśtykałem w tamtym momencie). Nie ukrywam, że w wyborze pomógł mi lisek, ale to nie on przeważył na korzyść Abisko. Zdecydowałem się na ten plecak ze względu na dwa rozwiązania techniczne, a mianowicie pełny dostęp do komory głównej poprzez otwierany panel przedni oraz element, który od dawna poszukiwałem w plecakach o dużej ładowności ,czyli usztywniane dno. Dodatkowym atutem jest także wykończenie i dbałość o najmniejsze detale.
Plecak zakupiłem poprzez stronę fjallraven.pl . Polecam obsługę w tym sklepie - jest kompetentna oraz bardzo pomocna.
Trochę techniki
Jak nazwa zdradza wybrałem dla siebie opcję 75 litrową, która bez pokrowca przeciwdeszczowego waży 2100g (z pokrowcem 2420g). Plecak ten występuje w konfiguracjach dla kobiet i mężczyzn w różnych wielkościach (dla kobiet 55 i 65 litrów, a dla mężczyzn 65 i 75 litrów). Kolorów także jest kilka, ja wybrałem odcienie brązu, ale można wybrać jeszcze między czerwienią i szarością.
Mój plecak (75l) ma 80 cm wysokości, 34 cm szerokości i 36 cm głębokości. Został wykonany z nylonu 210D HD R/S (ciekawy materiał, zrobiony jakby w technologii ripstop; cienki i lekki, a zarazem wytrzymały) pochodzący z recyclingu (zapewne sporo butelek pochłonął ten plecak). Taśmy występujące w tym plecaku także są nylonowe. Do tego wszystkiego należy dodać, że plecak został okraszony zamkami YKK i klamrami ITW Nexus różnej wielkości (od klamerki wielkości paznokcia po wielką klamrę pasa biodrowego).
Taki lekki, a taaki wielki
Opis plecaka zacznę od systemu nośnego gdyż jest to ważny i ciekawy element, a dodatkowo w tym plecaku niezbyt typowy. Regulacja do wzrostu jest banalnie prosta, a zarazem pozwala na idealne dopasowanie wysokości szelek. Szelki mocowane są na bardzo mocny rzep do panelu plecowego. Wydawać by się mogło, że nie jest to najtrafniejszy sposób montażu, ale tu tak samo jak w systemie nośnym Mystery Ranch także opartym o rzep nie ma nawet mowy o niekontrolowanym rozregulowaniu.
Warto przyjrzeć się dokładnie szelkom. Na wierzchu wyłożone są materiałem występującym na większej części plecaka, bez żadnych udziwnień zostały przyszyte taśmy ściagające szczyt plecaka, do tego dodano na każdej z szelek po jednej gumce mogącej przytrzymać rurkę hydracyjną, a prawa szelka została wyposażona w metalowy d-ring. Wewnątrz szelek znalazła się miękka gąbka, która ostatnio coraz powszechniej występuje w plecakach z górnej półki (chociażby w plecakach Camelbak), wyłożona dość śliskim materiałem (zdecydowanie poprawia on komfort zakładania i zdejmowania plecaka) wychodzącym na wierzch szelek w okolicach szyi. Szelki są wystarczająco długie dla osób o sporej klatce piersiowej, dzięki czemu nie ma efektu wrzynającej się w żebra drabinki. Nie można zapomnieć o pasie piersiowym. Nie jest jakiś nadzwyczajny, ot standardowa konstrukcja doposażona w klamerkę z gwizdkiem i gumę pozwalającą brać głębsze wdechy.
Cały panel plecowy został wyposażony w tą samą gąbkę i materiał co wnętrze szelek. Użyte materiały są dość miękkie i przyjemne nawet dla gołej skóry, a zarazem wytrzymałe. Całkowite wypełnienie pleców ma swoje plusy i minusy. Plusem jest lepsze dopasowanie plecaka do pleców (co ma dla mnie większe znaczenie) minusem jest brak wentylacji pleców przez co łatwo się zapocić (lecz nie jest to takie zapocenie jak w przypadku plecaka Maxpedition Condor 2).
Pas biodrowy jest szeroki, wyłożony od wewnątrz dużą ilością gąbki, która została użyta na panelu plecowym. Wnętrze jest pokryte tym samym materiałem co szelki, aż po dolną krawędź (tylko po co? Zamiast wzmocnić to miejsce, gdyż to ono często trze przy stawianiu plecaka na ziemie to tu jakby na przekór dali milutki i mięciutki materiał, całkowicie bez sensu). Na zewnętrznej prawej części pasa znajdziemy bardzo wąską, elastyczną kieszonkę ledwo mieszczącą smartfona, ale za to lewa jest goła, bez żadnych dodatków. Nie bardzo mogę zrozumieć ten brak kieszonki na lewej części pasa. Sądzę, że dodanie takiej samej kieszonki nie zwiększyłoby znacznie wagi, a użyteczność by zdecydowanie wzrosła. Pas jest wszyty na stałe i posiada po jednym ściągaczu na stronę, a także ciekawie zrobiony ściągacz przedni, który umożliwia dokładne wyregulowanie pasa w łatwy sposób, a dzięki gumkom żaden trok nie lata podczas marszu.
W przypadku tego plecaka warto wspomnieć o jego spodzie. Został tu wykorzystany dość twardy materiał (nie plastikowa skorupa, ale gruby, mocny, sztywny i specjalnie kształtowany element) odporny na przetarcia. Dzięki swojej konstrukcji powoduje, że załadowany plecak stoi pionowo i się nie przewraca. Jest to moim zdaniem coś co każdy producent plecaków wyprawowych powinien wprowadzić. Doskonale zabezpiecza cały sprzęt przenoszony w plecaku przed urazami mechanicznymi.
Skoro o spodzie wspomniałem muszę także powiedzieć kilka słów o górze, a mianowicie o klapie. Klapa tak samo jak cały plecak nie jest specjalnie skomplikowana. Posiada obszerną komorę zewnętrzną i sporą komorę siatkową pod spodem. Na wierzchu zostały zamontowane powszechnie występujące w dużych plecakach gumy. Najciekawszym elementem klapy jest jej system regulacji przy panelu plecowym. Jest tam zamontowany jakby trójkątny ściągacz dający równomierny naciąg czterech punktów klapy. Pomiędzy ściągaczami do panela plecowego została wszyta rączka do przenoszenia plecaka z taśmy, jak to zwykle bywa chowa się pod klapą co bywa irytujące w komunikacji publicznej. Przydatnym dodatkiem na taśmach ściągających (jak i kilku innych taśmach) jest system zwijania nadmiaru taśmy znany z plecaków Camelbak.
Żeby nie dojść za szybko do wnętrza zabiorę się za boki. Oba są symetrycznie zrobione to znaczy: to co jest na jednym boku występuje także na drugim. Wyliczając od dołu jest wszyta obszerna kieszeń elastyczna mieszcząca swobodnie nalgene pionowo. Owa kieszeń ma dwie dziury i ściągacz. Poziomo spokojnie wchodzi półlitrowa butelka PET. Powyżej wszyty jest system umożliwiający samodzielne dostosowanie umiejscowienia troków bocznych. Dwie taśmy z dziurami dają możliwość wkładania i wyjmowania taśm przy użyciu metalowych elementów. Bardzo fajna i prosta sprawa umożliwiająca lepsze ułożenie taśm przy różnym załadowaniu plecaka. Mi ten patent bardzo przypadł do gustu i często z niego korzystam.
Na przedzie plecaka zamontowana jest obszerna kieszeń mieszcząca przedmioty pierwszej potrzeby (kurtka, sandały, apteczka itp.). Do kieszeni dostać się można od boku. Na wierzchu owej kieszeni są dwa miejsca służące do zamocowania dodatkowych taśmy. Osobiście nie mam zaufania do tego elementu i nie montuje tam nic dodatkowego (po prostu nie przekonuje mnie ten cienki materiał z dziurkami, zdecydowanie lepiej by było gdyby tam pojawiły się doszyte przelotki z mocniejszego materiału). Pod kieszenią znalazły się dwie przelotki z twardej gumy wszyte w kieszeń i dwie podobne wszyte w spodnią część plecaka. Ciekawy dodatek, ale sądzę iż ułożony symetrycznie bardziej by mi się przydał.
Teraz mogę przejść do środka, a rozpocznę od góry. Najpierw trzeba rozpiąć trok ściągający komin. Następnie trzeba rozchylić obszerny i bardzo wysoki komin. Ostatnim elementem broniącym dostępu do środka jest linka ściągająca szczyt plecaka. Warto wspomnieć, że poniżej szczytu zrobiony jest otworek, a w sumie otwór na przewód hydracyjny wykończony czymś w rodzaju neoprenu. Kolejna opcja wejścia umiejscowiona jest także poniżej szczytu plecaka. Najpierw trzeba rozpiąć szeroki, poziomy rzep i odpiąć dwa grube zamki YKK.
W powyższy sposób można dostać się do wnętrza jednokomorowego Abisko. Wewnątrz znajdziemy zamek umożliwiający dostanie się do plastikowej płyty stelaża. Dodatkowo płaską kieszonkę mieszczącą , hmm, paszport oraz większą kieszonkę ściąganą gumą na wkład hydracyjny, a także malutką tasiemkę z mikroskopijną klamerką prawdopodobnie do zamontowania pionowo camelbaka.
Zapomniałbym zupełnie o elemencie dodawanym do plecaka, a mianowicie o pokrowcu przeciwdeszczowym z dużym odblaskowym liskiem. Niestety jak plecak jest cały załadowany i mamy coś zamocowane po bokach czy od frontu, nie ma nawet szans na zakrycie wszystkiego pokrowcem.
Po kilku miesiącach użytkowania mogę powiedzieć, że jestem zadowolony z tego plecaka. Jest wygodny, lekki, nie krępuje ruchów i co w polskich realiach jest bardzo ważne, umożliwia przemarsz przez pociąg bez konieczności zdejmowania go! Materiały użyte jak najbardziej się sprawdzają, choć ciężko było mi się przestawić psychicznie z grubej i mocnej cordury na ten cienki materiał z butelek. Atutami niew
ątpliwie są tu ergonomia i dopasowanie do sylwetki użytkownika, niska waga, pełen dostęp do wnętrza od frontu, regulowane troki boczne oraz sztywny spód plecaka.
Mimo tego, że jestem zadowolony z Abisko chętnie bym ulepszył ten projekt. Zdecydowanie brakuje dodatkowej kieszeni na pasie biodrowym, a ta która już jest mogłaby oferować więcej przestrzeni. Sądzę, że we wnętrzu powinny pojawić się dodatkowe troki umożliwiające lepsze ułożenie rzeczy wewnątrz plecaka (niestety przy prawie pustym plecaku nie da się dostatecznie dobrze pościągać trokami bocznymi). Przydałby się chociaż minimalny organizer w zewnętrznej kieszeni klapy (chociaż tasiemka i karabińczyk z plastiku). Miłe byłoby także poprawienie dodatkowych miejsc troczenia na przedzie plecaka.
Niestety nie można mieć wszystkiego co się chce. Abisko jest bliski mojego ideału lekkiego plecaka wyprawowego, ale dalej będę szukał… kto wie może jakaś firma zrobi lepszy plecak, który wyprze tego Fjalla z mojego domu. Póki co wiernie mi służy i mogę śmiało go polecić.
Na koniec zapraszam do obejrzenia dwóch filmów z Fjallraven Abiso w roli głównej.
